Posłuszeństwo – nieznośnie uwierający kamyk w zdobnym pantofelku kobiecości. Ponury żart Boga. Łudząca nadzieja, że nie mówił poważnie. A jednak: żony, bądźcie posłuszne mężom, jak Panu (Ef 5, 22). Mnie też to uwierało. Do czasu. Na studiach polonistycznych nauczyłam się pamiętać, że każde słowo ma swoje źródło, niektóre składają się z kilku źródeł, a jeszcze inne noszą głęboki sens obcego
Maja Sowińska: Może zacznę z grubej rury: czy świat się kończy? Łukasz Nauman: Jak najbardziej. Chociaż ludzkość udaje, że wszystko jest w porządku i ten porządek próbuje budować, to nasz „Titanic” długo nie pociągnie. Woda zaczęła wlewać się do środka... Ale orkiestra robi dobrą minę do złej gry i piłuje na skrzypcach najpiękniej jak potrafi. A tu trzeba ratować ludzi
Maja Sowińska: Do niedawna jeszcze miałam bardzo słabe pojęcie na temat katolickich organizacji zajmujących się ochroną środowiska. Wydaje mi się dość powszechne myślenie, że ,,takimi rzeczami” zajmują się tylko lewicowe środowiska, jacyś ekscentryczni i uciążliwi ,,zieloni”. Zapytam więc po prostu, kim jesteście Wy jako organizacja? Magda Kadziak: My jako organizacja Światowy Ruch Katolików na rzecz Środowiska (Global Catholic Climate Movement)
Poznać się, tracąc się. Nieustanna, czujna wrażliwość na drugą osobę – rzeczywistość żony i mamy. Nie potrafiłam tego jakoś sparować, usunąć odwieczną polaryzację między „wszystko dla siebie” a „wszystko dla innych”. Jezus mówi: „Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje! Bo kto chce zachować swoje życie, straci je;
Trochę przez łzy, ale bardziej przez śmiech, w końcówce siedemnastego rozdziału Księgi Jozuego widzę swoje życie. Już od jakiegoś czasu narracja systematycznie przeprowadza czytelnika przez kulisy podziału ziem pomiędzy poszczególne pokolenia Izraela. Ciekawe jest to, że na mocy woli Pana należą im się te działy jak psu buda, ale jednak wciąż muszą o nie zawalczyć, bo mieszka tam aktualnie kto
Maja Sowińska: Zacznijmy od małej fantazji. Czy jest w psychologii coś takiego, jak ,,wzorcowy zdrowy psychicznie człowiek”? Jak by można takiego opisać? Patrycja Michalska: Jest, jeśli tego wzorca szukać w definicjach. Możemy znaleźć różne podziały i wskazówki, jak rozumieć zdrowie psychiczne. Nie sposób ich wszystkich wymienić. Trzeba pamiętać, że zdrowie psychiczne nie zakłada tylko braku choroby, czy bólu. Wybiega ono
„Tyle kotów – powiedziała wreszcie. – Jak te ptaki nie boją się śpiewać?” (Czesław Miłosz, Dolina Issy) Gdyby Bóg był perfekcjonistą, nie mielibyśmy w ogóle o czym rozmawiać. On jest Doskonały, a to co innego. W perfekcji kryją się zawsze jakiś pośpiech i irytacja z powodu nieociosania spraw, nieforemności czasu. To doskonałość sprawia, że paradoksy balansują pomiędzy ,,już” a ,,jeszcze”,
Uwielbia opowiadać historie obrazem, zwłaszcza poprzez klimatyczne fotografie kulinarne i intymne portrety. Projektuje graficznie, okiełzna każdy projekt wizualny i artystyczny. Ponad tym wszystkim wyłania się jako żona i mama trójki, której drogie jest świadome życie w zgodzie z pulsem natury. I o tym właśnie z Ulą porozmawiamy. Maja Sowińska: Co było dla Ciebie impulsem do zmiany codziennych nawyków? Uległaś modzie czy
Uwierzyliśmy i zaufaliśmy, poszliśmy za Nim. Zaryzykowaliśmy, bez dwóch zdań. A zdarza nam się chorować, czasem pomimo modlitw i pewności Jego dobrej woli, nieraz miesiącami, latami zmagać się, nie rozumieć. Albo się plątamy w tych naszych emocjach, relacjach. Tacy jesteśmy niezaspokojeni, szamotamy się w prostych pragnieniach. Łakniemy, schniemy. Toniemy z powodu elementarnych potrzeb, a przecież nasze serca miały zasiadać wysoko.
Rozważałam niedawno początek Księgi Jozuego. Kontekst jest taki, że zmarł już Mojżesz, więc swego rodzaju mocarz i skała, niezastąpiony, taki Jan Paweł II dla ówczesnych Izraelitów. Jego miejsce zajmuje teraz Jozue. Pokolenie pokoleniu przekazało autorytet i namaszczenie, to naturalne, nikt nie ma z tym problemu. Że za młody albo coś. Sam Bóg go potwierdził, więc nie ma gadania. Wiadomo
